Spełnienie powyższego celu wymagać będzie takiego rozwiązania do zdalnego zarządzania, które w razie awarii krytycznego elementu infrastruktury nadal będzie działać, umożliwiając administratorom interwencję. Jak wiadomo, najczęściej wykorzystuje się do tego oprogramowanie, ale trzeba sobie przy tym zdawać sprawę, że programowe narzędzie wdrożone w zarządzanej lokalizacji spełni swoje zadanie, jeśli działać będzie aplikacja kliencka zainstalowana na serwerze oraz nie utraci się z nim połączenia sieciowego. W momencie awarii aplikacji albo sieci, dostęp do zasobów będzie stracony.

Tymczasem w przypadku rozwiązań sprzętowych ryzyko awarii jest wyraźnie mniejsze niż w przypadku oprogramowania. Co ważne, hardware daje możliwość pełnej obsługi zarządzanego sprzętu, tak jak odbywa się to lokalnie, w tym poprzez dostęp z poziomu BIOS-u. Przy czym infrastrukturą można zarządzać na dwa sposoby: w paśmie (In-Band) lub poza pasmem (Out-of-Band). W pierwszym przypadku ruch związany z danymi, produkcją i zarządzaniem wykorzystuje tę samą ścieżkę do komunikacji. Połączenie w jednej sieci zarządzania i danych stanowi zatem problem. W razie awarii sieci podstawowej, przy braku alternatywnej ścieżki, administrator zostaje pozbawiony możliwości zarządzania. Dlatego lepszy jest dostęp poza pasmem, który zapewnia bardziej niezawodną metodę komunikacji ze zdalnym sprzętem. Podczas awarii sieci podstawowej funkcja przełączania na alternatywne i bezpieczne łącze (najczęściej komórkowe) umożliwia monitorowanie i zarządzanie infrastrukturą.

Różne sposoby sprzętowego zarządzania

Zarządzanie sprzętowe najczęściej kojarzy się ze zdalnym użyciem przełączników KVM (Keyboard Video Mouse), które – dając bezpośredni dostęp do wielu urządzeń wyposażonych w port graficzny – służą do rozwiązywania problemów i ponownego uruchamiania sprzętu w odległych lokalizacjach. KVM umożliwia administratorom pracę ze zdalnymi systemami tak, jakby była wykonywana lokalnie – można wirtualnie siedzieć przed maszyną z klawiaturą, myszą i ekranem bezpośrednio podłączonymi do serwera.

Technologia KVM over IP rozszerza sygnały KVM z dowolnego komputera lub serwera przez protokół TCP/IP za pośrednictwem sieci LAN, WAN lub połączenia internetowego. W rezultacie zdalni użytkownicy mogą jednocześnie uzyskiwać dostęp do wielu serwerów i kontrolować je z dowolnego miejsca. W porównaniu z oprogramowaniem do zarządzania wydajne rozwiązania KVM zapewniają większe bezpieczeństwo, elastyczność i niezawodność. Dzięki rozwiązaniu KVM over IP za pomocą jednego zestawu monitora, klawiatury i myszy można uzyskać dostęp do wszystkich zarządzanych maszyn, niezależnie od tego, gdzie się znajdują: w innym pomieszczeniu, budynku, mieście czy kraju. Można przy tym przełączać się między aplikacjami i wykonywać wiele funkcji niemal bez opóźnień.

Kolejnym rozwiązaniem kojarzącym się ze sprzętowym zarządzaniem są serwery konsoli szeregowej. Zapewniają dostęp głównie do urządzeń sieciowych, takich jak przełączniki, firewalle, load balancery czy routery. Praktycznie każde urządzenie sieciowe jest wyposażone w port konsolowy. Serwery konsoli szeregowej są narzędziem umożliwiającym administratorom sieci dostęp do wielu takich portów, służących do zarządzania poza pasmem. Łącząc wiele portów konsoli szeregowej, zapewniają im jeden centralny punkt dostępu.

Ze sprzętowym zarządzaniem mogą się także kojarzyć procesory serwisowe, które są agentami wbudowanymi przede wszystkim w platformy serwerowe. Zapewniają one natywną obsługę sprzętu monitorującego i służą do zdalnego zarządzania maszynami. Procesory serwisowe wykorzystują takie standardy, jak IPMI (Intelligent Platform Management Interface), który został przed laty stworzony przez Intela, Della, HP i NEC-a.

Wreszcie, sprzętowe zdalne zarządzanie może polegać na użyciu inteligentnych listew PDU do kontroli zasilania. Sprawdzają się one w usuwaniu awarii poprzez restart urządzeń, polegający na wyłączeniu i włączeniu zasilania.